We willen ruimte
Deel 1 van een ecologisch vervolgverhaal
Hoe maak je een huis uit 1900 duurzaam en energieneutraal?
In de zomer van 2012 kopen Didier Falony en zijn vrouw Annemarie een woning in de omgeving van Breda. Een huis met historie – het dateert uit 1900. Maar óók een huis met toekomst, want Didier spreekt met zichzelf af dat hij het huis volledig energieneutraal zal maken. Duurzame energiebronnen, dus géén CO2-uitstoot. Recyclebare materialen, dus cradle-to-cradle. Want ook het langdurige proces van slopen, verbouwen, renoveren en inrichten verloopt zo milieuvriendelijk als maar mogelijk is.
Speciaal voor Zorgeloos Wonen beleeft en herleeft Didier zijn ecologische woonavontuur. Elke twee weken verschijnt een nieuwe terugblik-blog. Een duurzaam feuilleton waarvan het einde nog niet in zicht is. Vandaag deel 1.
We willen ruimte
Amersfoort. Begrijp me niet verkeerd; ik vind het een mooie stad. Maar sinds we hier acht jaar geleden neerstreken, is ons gezin ingrijpend veranderd. Er kwam een zoon, toen nóg een zoon en tenslotte, om het stel compleet te maken, een dochter. Van een koppel zonder kinderen zijn we uitgegroeid tot een vrolijk vijftal. Onze woning in het centrum wordt nu echt te krap; we willen ruimte! Binnen en buiten.
Verhuizen
Bovendien is de plek waar we nu wonen niet meer wat het geweest is. Langzaam maar zeker zijn we omsingeld door hoogbouw. Daglicht is schaars geworden en de luchtstromen die om de flats heen ontstaan, zijn ronduit onaangenaam. Bovendien ondervinden we hier aan den lijve het hitte-eilandeffect. Het is mooi geweest, we gaan verhuizen.
Cradle-to-cradle
Als het éven kan, gaan we naar een oud huis, maar ik maak een uitdagende afspraak met mezelf. Wat voor huis we ook vinden, ik ga zodanig verbouwen en/of renoveren dat het uiteindelijk 100% energieneutraal is. En: tijdens de renovatie pas ik alleen materialen toe die volledig recycleerbaar zijn. Cradle-to-cradle. Op dat moment klinkt het mooi, maar ik weet gelukkig niet precies wat me te wachten staat.
